Πάμε και όπου βγει ±57
Παίρνοντας ως αφόρμηση τις φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν από την αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου στις 09/03/2023 και παρουσίαζουν τον Πρωθυπουργό της χώρας μας και το υπουργικό συνάφι που τον περιβάλλει να θρηνούν και να μοιρολογούν για την εθνική τραγωδία στα Τέμπη ,διάφορες σκέψεις κατέκλυσαν το μυαλό μου.
<<Δυστυχώς επτωχεύσαμεν>> μα αυτή τη φορά δεν θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του Τρικούπη με την κυριολεκτική τους έννοια. Δυστυχώς επτωχεύσαμεν κοινωνικά, ηθικά ,αξιακά.
Ο εικονικός θρήνος και η απέραντη θλίψη που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των κυβερνώντων τόσο για τα θύματα του δυστυχήματος όσο και για τις οικογένειες τους με έκαναν να συσχετίσω την εικόνα τους με μια διαχρονική αλληγορία που χρησιμοποιεί ο φιλόσοφος Πλάτωνας στο έργο του Πολιτεία για να αποδείξει ότι η ανικανότητα των κυβερνώντων μιας χώρας είναι ικανή να <<βυθίσει >> στο χάος έναν ολόκληρο λαό.
Ο Σωκράτης στον διάλογο του με τον Αδείμαντο παρομοιάζει την πολιτεία με ένα καράβι του οποίου ο καπετάνιος είναι βαρήκοος και με μειωμένη όραση. Δεν είναι λοιπόν κατάλληλος για την διακυβέρνηση του πλοίου. Η στέρηση της ακοής του τον καθιστά ανίκανο να έχει σωστή επικοινωνία με τους ναύτες και η στέρηση της όρασης του ,ανίκανο να κατευθύνει σωστά το καράβι του. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε και τις προσωπικές φιλοδοξίες των ναυτών καθώς ο καθένας τους θέλει να γίνει καπετάνιος στη θέση του καπετάνιου χωρίς βέβαια την παραμικρή γνώση διοίκησης και διακυβέρνησης ενός πλοίου.
Με βάση την παραπάνω αλληγορία δεν είναι δύσκολο στη θέση του καπετάνιου να βάλουμε τον αρχηγό μιας πολιτικής παράταξης και στην θέση των ναυτών τους πολιτικούς που τον περιβάλλουν.
Η ανικανότητα αυτών των <<καπεταναίων >> έφτασε την χώρα μας σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.
Το σάπιο κοινωνικό- οικονομικό σύστημα της Ελλάδας, εκτρέφει ,προωθεί και υποστηρίζει αυτή την κατηγορία των ´´Καπεταναίων´´ υποκριτών. Αυτών των καιροσκόπων υποκριτών που για να αναλάβουν το πηδάλιο του καραβιού είναι πρόθυμοι να πουλήσουν τα οράματα και τα δικαιώματα ενός λαού. Ο συσχετισμός των φανταστικών προσώπων και καταστάσεων της Πλατωνικής αλληγορίας με την πολιτική διαφθορά του πολιτικού συστήματος της χώρας μας αν μη τι άλλο παρά σαφής είναι.
Κατά την ανατολή των λεγομένων μου δυστυχώς θα αναγκαστώ να χρησιμοποιήσω την φράση ενός πολιτικού που δεν είχε ωστόσο ποτέ την πρόθεση ούτε την ικανότητα να την υλοποιήσει. Παραμένει ωστόσο πιο επίκαιρη και πιο εύστοχη από ποτέ:; ΕΛΛΗΝΕΣ ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε.
Γ.Α.
